Voor de elektra, het water en de septic tank moet de grond open. Een geul graven waar de leidingen in gekleurde buizen komen te liggen. Piece of cake dacht ik. Traktor, geulen graver en ik er achteraan met de rollen buis. Neee, zo gaat dat niet. Een heuse graafmachine , een pelle, werd afgeleverd waar Pascal goed mee uit de voeten kon. Behalve dat er veel delen zijn met kalk waar niet door te komen was. Dat was een flinke misrekening en het werd daardoor een erg lange dag. Meer richting het dal werd de bodem zachter en kon de machine er goed doorheen. Nettoyer, stenen opruimen, leidingen leggen, afdekken, rood (doek) er overheen en dan weer een laag grond met een grote hark er overheen. En afsluitend de geul weer dicht met de graafmachine. Een dag verder, gesloopt, en och, een litteken op het terrein. Maar laat dat lint over het terrein nu straks een mooi wandelpad kunnen worden…

Wat doe je zonder water en elektriciteit? Al die tijd dat we nadenken over wonen in het buitenland ben ik me er al in aan het verdiepen. Gewoon laten aftappen van de weg, de bekende elektra masten? Of toch offgrid? Spanje Toen we in Spanje keken of daar een geschikte plek was voor onze dromen was offgrid de enige optie. Water via het irrigatie systeem, filter ertussen en zonnepanelen met batterij voor de stroom. Uiteindelijk heb ik in Frankrijk de makkelijke weg gekozen en ‘gewoon ‘ bij de instanties aangeklopt. Maar dat bleek nog niet makkelijk.. Water Voor het water ging het het vlotst. Na het verkrijgen van de permis nam ik contact op en kreeg ik zowaar direct mailcontact. En zolang je maar betaalt… Een hoop op m'n terrein... Mijn schrik was groot toen ik bij terugkomst in Frankrijk, begin maart, zag dat er een hoopje stenen op mijn terrein lag. Hé, ook de weg is er opengebroken geweest…en daar, een zwart deksel! Nog een horde te nemen, administratief uiteraard en daarmee had ik daa

Woensdag 19 maart begon het grote avontuur: de opbouw van de tent. Wederom met de nodige uitdagingen. Hoe zou de tent uit de opslag zijn gekomen? En hoe lukt het om de terrasdelen goed te monteren? Normaliter haal je bij het afbreken van een terras plank voor plank los, maar deze schroeven waren blijkbaar voor eenmalig gebruik. En dus met geen mogelijkheid los te krijgen. De enige oplossing was om het terras in delen los te zagen. Dat ging me flink aan het hart. Ervaring Olivier heeft gelukkig veel ervaring met het opbouwen van Safari tenten, en hij is timmerman. Dat is een mooie combinatie. En Stan er weer bij, enthousiast en leergierig. Ik hoefde me niet druk te maken werd me al snel gezegd. Ok, genoeg te doen op het terrein. In de verte zag ik dat er een heel frame werd gemaakt. Aha, zo werkt dat dus. En later konden we ingenieus de delen in elkaar schuiven. Resultaat: nog steviger dan ervoor gemonteerd. Top. Al die oude dingetjes... Hoe leuk is het om te zien dat m’n bewaarde dinge

De Safaritent staat! Het duurde echt wel langer dan verwacht, maar goed, er werd ook een nieuwe badkamer in geplaatst en het terras werd meteen uitgebreid. Dag voor dag zag ik de vorderingen van dichtbij. Zelf kreeg ik de gelegenheid om de drie kleinere tenten meteen op te zetten, wat snel lukte. Het terrein krijgt met de tenten meteen een andere sfeer, het is geen landbouw terrein meer. Het voordeel van een aflopend terrein is dat de tent veel stoerder oogt dan op vlakke grond. Je bent niet alleen in de natuur, je waant je er ook echt. Zeker als de uil s'nachts roept. Wat een mooi resultaat na al die tijd: een grote tent met drie slaapkamers en een badkamer, pelletkachel, groot buitenterras en fraai uitzicht. Het mocht ook wel na al die werkzaamheden: het afbouwen in België, het transport naar de berging, van de berging naar het terrein, het uitzoeken van de puzzel (wat hoort waar, maar gelukkig hadden we de stickers nog). Fase 1 komt daarmee in zicht. Hopelijk snel goede elektricite

11 Maart 2025. Een gedenkwaardige dag. Vandaag heb ik eindelijk getekend bij de notaris. Het terrein is van mij! In juni zag ik het op een van de overzichtpagina’s staan waar terreinen en huizen op worden aangeboden. Direct waren we verliefd op dit terrein, dit ging het worden. Maar ja, zoals het gaat: Le permis, de vergunning, überhaupt wat willen we ermee, wat is mogelijk, hoe werkt het met alle elementen voor de bouwvergunning. Als…ik de kennis had van nu dan had ik het anders aangepakt. Maar ok, het is wat het is. Op 5 december kreeg ik de bouwvergunning, daarna moest ik 3 maanden geduldig afwachten zodat de buren eventueel bezwaar konden maken tegen de bouwplannen en daarna kon er getekend worden. Op 11 maart. Ik noem het terrein Les Champs D’Or, de Fields of Gold. Naar dat mooie nummer van Sting. Een gouden kans, een gouden plek. Dezelfde dag reed de tractor van Pascal al over het terrein om het te maaien. Dat mocht ook wel, het gras of wat daar voor moest doorgaan stond tot knie